Aby przebudzić się do światła, musisz obudzić się w ciemności, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.
Nie jest sztuką podróżowanie w jasności , ale odbycie podróży poprzez ciemność do jasności .

Podróż uzdrawiania wymaga, dużej odwagi , gdyż trzeba stanąć twarzą w twarz z czasem bolesną przeszłością .
Pod wieloma względami prawda i miłość są synonimami. Na poziomie duchowym reprezentują to, kim jesteśmy w naszej najgłębszej istocie – miłość jako prawda – prawda jako miłość.

Miłość, jak i prawda wiążą się również z bólem stąd powiedzenie ,że „miłość boli”. W rzeczywistości jednak to brak miłości boli, co powoduje zaprzeczenie prawdy – prawdy o tym, kim jesteśmy.
Aby przetrwać brak miłości w młodości, wypieramy się tego, kim jesteśmy, czyli naszych uczuć strachu, smutku, złości, wstydu ect . Często wychodzimy z założenia ,że jeżeli dostosowujemy się, stając się tym, kim nasi rodzice chcą, abyśmy byli kim musimy być, aby czuć się bezpiecznie i otrzymać aprobatę.
Ból utraconej miłości jest szczególnie realny, gdy jest młody i bezbronny.
Młodych ludzi czasem boli świadomość, że rodzice nie są w stanie zaspokoić potrzeby miłości, bezpieczeństwa i więzi.
Zakończenie odwiecznego cyklu krzywd, który stanowi tak dużą część zbiorowej historii traumy, jest zatem zależny od szczerości wobec siebie.
Nie jest łatwo nauczyć się kochać siebie i innych, zwłaszcza tych, którzy kiedyś nas zawiedli. Doświadczamy najtrudniejsze z zadań, jakim jest droga miłości , to ciężka praca jaką powinniśmy wykonać TU i Teraz posiadając świadomość jak bardzo może nam pomóc Rozwój Duchowy .