Wewnętrzne dziecko jest częścią naszego umysłu, która doświadczyła życia i przystosowała pewne zachowania i wzorce, aby żyć. To nieświadoma część naszego umysłu, w której nosimy niezaspokojone potrzeby, stłumione emocje z dzieciństwa, naszą kreatywność, intuicję .

Każdy człowiek nosi w sobie cząstkę dziecka, które pamięta swoje dzieciństwo. Radości i cierpienia, wszystko jest w nim zapisane. Wewnętrzne dziecko jest najbardziej wrażliwą częścią nas, która pragnie być kochana i akceptowana w każdych okolicznościach. To część nas, która pragnie być akceptowana, nawet gdy jesteśmy źli lub popełniamy błędy.

Wewnętrzne dziecko pamięta nawet swój okres prenatalny, w tym moment poczęcia. Moment poczęcia każdego z nas jest wpisany w nasze komórki i naszą podświadomość. To część naszej przeszłości. Wpływa na nasze życie. Nie jestem zwolennikiem pielęgnowania starego bólu z przeszłości, jednak nazywanie naszych uczuć może być bardzo pomocne w naszym rozwoju i zrozumieniu, kim jesteśmy.

Wzięcie odpowiedzialności za nasze uczucia – oznacza postrzeganie tego, co czujemy.

Kiedy obwiniamy lub wpadamy w złość, karmimy negatywne uczucia i oddalamy się tym samym nosimy ciągle ból .

Moja rada na początek bądź dla siebie bardziej życzliwy i troskliwy. Słuchać tego, co sprawia Tobie radość i co jest dla Ciebie dobre.

Pamiętaj uzdrowienie następuje wtedy, gdy dajemy wewnętrznemu dziecku wszystko, czego mu brakuje. Miłość, bezpieczeństwo, zrozumienie.